(Η Νεαρά απευθύνεται στον κύριο Κυνηγόσκυλο, ο οποίος κάθεται δεμένος και φιμωμένος σε μια πολυθρόνα).
ΝΕΑΡΑ: Γειά σας. Ωραία γραβάτα! Σήμερα με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν οτι δεν μπορείς να ζήσεις αν δεν βγάζεις χρήματα και οτι για να βγάζεις χρήματα χρειάζεσαι μια...μια...(ψάχνει τη λέξη) Α! Μια δουλειά! Και ένα αφεντικό. Μου είπαν επίσης οτι πρέπει να φοράς κάτι συγκεκριμένα ρούχα γιατί αλλιώς δεν τους πείθεις, και οτι υπάρχουν πρωτόκολλα και διαδικασίες γι' αυτό το πράμα-αλλά βαριέμαι τα πρωτόκολλα και τις διαδικασίες. Προτιμώ να μπαίνω κατευθείαν στο ψητό. Λοιπόν, ξέρω ν' αναπνέω καλά, και θα μου άρεσε να κάθομαι σε μια ταράτσα όλη μέρα, να βλέπω την θέα και να πληρώνομαι. Όχι, δεν σας ειρωνεύομαι αγαπητέ, δεν υπάρχει η παραμικρή νότα ειρωνείας στα λεγόμενά μου-ίσως μόνο ένα δέκατο-έκτο ειρωνίας για το σύστημα αξιών που πρεσβεύετε. Μα και να το έκανα αυτό, τί σας πειράζει? Στη ζωή συμβαίνει καμιά φορά όλα όσα πιστεύουμε να αποδεικνύονται μαλακίες που μας έμαθαν οι άλλοι. Μα με συγχωρείτε, εγώ τις σκέψεις σας θέτω υπό ερωτηματικό, όχι εσάς τον ίδιο. Γιατί θίγεστε? Εντάξει... “Συγγνώμη, δεν θα αμφισβητίσω ξανά τις απόψεις του ομίλου”. Τέτοια πρέπει τώρα να σας πώ? Κοιτάξτε τι όμορφη που είναι η ανατολή και μην εξάπτεστε. Άλλωστε, μπορεί τα πράγματα να είναι όπως είναι για κάποιον σκοπό. Να, κι εγώ για κάποιον σκοπό βρέθηκα σήμερα εδώ. (Βγάζει ένα ξεσκονόπανο(?) από την τσέπη της). Για να σας ξεσκονίσω.
ΝΕΑΡΑ: Γειά σας. Ωραία γραβάτα! Σήμερα με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν οτι δεν μπορείς να ζήσεις αν δεν βγάζεις χρήματα και οτι για να βγάζεις χρήματα χρειάζεσαι μια...μια...(ψάχνει τη λέξη) Α! Μια δουλειά! Και ένα αφεντικό. Μου είπαν επίσης οτι πρέπει να φοράς κάτι συγκεκριμένα ρούχα γιατί αλλιώς δεν τους πείθεις, και οτι υπάρχουν πρωτόκολλα και διαδικασίες γι' αυτό το πράμα-αλλά βαριέμαι τα πρωτόκολλα και τις διαδικασίες. Προτιμώ να μπαίνω κατευθείαν στο ψητό. Λοιπόν, ξέρω ν' αναπνέω καλά, και θα μου άρεσε να κάθομαι σε μια ταράτσα όλη μέρα, να βλέπω την θέα και να πληρώνομαι. Όχι, δεν σας ειρωνεύομαι αγαπητέ, δεν υπάρχει η παραμικρή νότα ειρωνείας στα λεγόμενά μου-ίσως μόνο ένα δέκατο-έκτο ειρωνίας για το σύστημα αξιών που πρεσβεύετε. Μα και να το έκανα αυτό, τί σας πειράζει? Στη ζωή συμβαίνει καμιά φορά όλα όσα πιστεύουμε να αποδεικνύονται μαλακίες που μας έμαθαν οι άλλοι. Μα με συγχωρείτε, εγώ τις σκέψεις σας θέτω υπό ερωτηματικό, όχι εσάς τον ίδιο. Γιατί θίγεστε? Εντάξει... “Συγγνώμη, δεν θα αμφισβητίσω ξανά τις απόψεις του ομίλου”. Τέτοια πρέπει τώρα να σας πώ? Κοιτάξτε τι όμορφη που είναι η ανατολή και μην εξάπτεστε. Άλλωστε, μπορεί τα πράγματα να είναι όπως είναι για κάποιον σκοπό. Να, κι εγώ για κάποιον σκοπό βρέθηκα σήμερα εδώ. (Βγάζει ένα ξεσκονόπανο(?) από την τσέπη της). Για να σας ξεσκονίσω.