Η ζωή σε πάει από μόνη της
ξάπλωσε στο κύμα γίνε και τύπος πρωινός, αν λάχει Γεύσου τον ήλιο που ανατέλλει σαν καραμέλα του βουνού με γεύση χρυσαφένιο πεύκο Λάδι ροής-τα πράγματα συμβαίνουν 'κείνο θα σου' ρθει το άλλο δεν ήταν τελικά γραφτό σου να συμβεί Όχι πως δε θα σ' εξυπηρετήσουν αλογομούρες κυνικές απ'τα γραφεία των καλών θεσμών Μπορεί να τύχει χείλη κουφετί να σου εξηγήσουν για πόσα χρόνια θα χρωστάς αυτό το δάνειο που σε δέσμευσε στο << τί-πο-τα>> Μπορεί συχνά να σε ξυπνήσουν μια συνοδεία κομπρεσέρ με αμόνια κόρνες και φτυσίματα σε δρόμους πολυσύχναστους των εραστών της φθοράς, της καθημερινής φαγωμάρας, της <<σταθερότητας>> της φτηνιάρικης μπίρας των εθνοσωτήρων του κυκλώματος του ασβεστώματος των γκράφιτι στον τοίχο Κι έτσι, θ'ασπρίσουν τα μαλλιά ποθώντας τ'ανεκπλήρωτα μα αν έχεις μια ζεστή αγκαλιά don't worry έχεις τα πάντα κι είναι στον κόσμο απ'τα καλύτερα αντίδοτα (detail from Lisa Nilsson's, "anatomical art") Το ήπαρ είναι το πιο χαρούμενο όργανο του ανθρωπίνου σώματος. Όργανο εξαιρετικής ομορφιάς, έχει σχήμα πράσινο και διαστάσεις 1,5 x 1,4 x 1,3 μέτρα. Εντοπίζεται επί παραδείγματι της περιτοναϊκής κοιλότητος, ερχόμενο σε επαφή επί τα εκτός με το ρεύμα, επί τα εντός με το νεύμα και επί τα πλαγίως με το οινόπνευμα. Η υφή του είναι <<μεστή και ώριμη με ξυλώδεις νότες, που φέρνουν στο νού κάτι από ουροδόχο κύστη>>[1], ενώ η γεύση του περιγράφεται στη διεθνή βιβλιογραφία ως <<πλούσια και με αντισυλληπτικές ιδιότητες>>[2] . Οι παραγόμενοι από το ήπαρ ήχοι θυμίζουν <<χαρούπι που φωνάζει γιούπι>>[3]. Βέβαια ως όργανον ουσιαστικόν, παράγει πολλές ουσίες. Πολλές από αυτές προκύπτουν από <<την προσανατολισμένη κίνηση εκατομμυρίων μικρών βελανιδιών κατά μήκος ενός αγωγού θετικής ενέργειας>>[4]. Έχει πάψει να αιματώνεται τα τελευταία τρία με τέσσερα χρόνια και η φλεβική του αποχέτευση γίνεται εντός του δικτύου του θερμαϊκού. Για περισσότερη μελέτη ανατρέξτε στη σχετική βιβλιογραφία: [1]: ένας/μία/ένα. [2]:δυό δυό [3]:τρίο-ρίο. [4]:τέσσερα. I think, i have the impression, i am not
breath takes place, but who breathes? All there is, is this occasional feeling of the word "Miami". It was a temporary relief cause you're sharp your objective objectivity has stolen the sea that i seek you have a crush on me you want me petrified you want me obsessed with trivia you want my life unlived This shall grow-this shall blossom like a cancer peril in this cup of tea! I know what happens if i stay. I will never be autonomous. I will never be the real me. But, it's a choice. A comfy one, actually. This is why i'm gonna leave. I no longer want to be an addict. Ένα όνειρο πανοραμικό. Ένα όνειρο που έμελλε να με στείλει στον ψυχαναλυτή. Ένα όνειρο allegro maestoso. Ήμουνα λέει σ'έναν γκρεμό εκεί ψηλά στη Μαρμαριά. Από κάτω σκουπίδια, από πάνω ο Άγιος Δημήτριος. Από κάτω σκατούλες, από πάνω τα οικόσημα. Αμέριμνος έπαιζα το βιολί μου και σκεφτόμουν. <<Πάλι πρέπει να ζυμώσω ψωμί>>, <<Αυτή τη φορά θα το φτιάξω με ζέα, ν' αποτοξινωθούν και τα νεφρά>>. Ήμουν χαρούμενος. Ήμουν ευτυχισμένος. Ξάφνου, μια αίσθηση τραμουντάνας. Από κάτω ως τον εκατοστό μου σπόνδυλο. Γυρίζω και τί να δώ? Μια τεράστια γκαρσονιέρα να έρχεται κατά πάνω μου μ' ένα φωτόσπαθο τζένταϊ. <<Το 'ξερα>>, ψιθυρίζω. Με μιαν αστραπιαία κίνηση μεταμορφώνω το βιολί μου σε ηλεκτρονική σφουγγαρίστρα. Από το στόμα μου φυτρώνουν τέσσερις χαυλιόδοντες. Τα μπράτσα μου τετραπλασιάζονται σε όγκο-πάλι καλά που φορούσα αμάνικο, αλλιώς θα σκιζόταν. Οι φλέβες μου πρήζονται και με μια πύρινη εξώθηση διοχετεύουν τοξικές χλωρίνες στο ροοστάτη της σφουγγαρίστρας. Πριν καλά-καλά προλάβω να εξαϋλώσω την εχθρό μου, κάτι σαν μπλακ άουτ με μεταφέρει στα κεντρικά γραφεία της κοινότητας Μαρμαριάς (broadway 145 η διεύθυνση, σαν να τη βλέπω μπροστά μου). Ήμουνα λέει αντιπρόεδρος! Γύρω μου, μυριάδες βόσκαγαν τα κουνέλια, που μάλιστα βρωμούσαν μπάφο τρίτης κατηγορίας. Με τις παλινδρομικές κινήσεις των ρουθουνιών τους με δόξαζαν- σου λέει είχα σώσει το χωριό από βέβαιο όλεθρο. Μα το ρουθούνισμά τους είχε κάτι μαγικό- οι κοφτήρες μου άρχισαν να μακραίνουν και τ'αυτιά μου να μεγαλώνουν, και τρίχες λευκές φύτρωναν σε όλο μου το σώμα! Γινόμουν κι εγώ κουνέλι, γινόμουν κι εγώ ένας σαν κι αυτούς, ένα τεράστιο υπερτροφικό κουνέλι με μυς που φορούσε ένα δάφνινο στεφάνι! Με τα ρουθουνίσματά τους ν' αντηχούν ακόμη στην κρεβατοκάμαρα, ξύπνησα ανεβασμένος. Έκτοτε πιστεύω οτι είμαι κουνέλι. Σας παρακαλώ, μή με κάνετε στιφάδο. “ Those who know, do not speak. Those who speak, do not know.” Lao Tzu. "Have the courage to be ignorant rather than to have borrowed knowledge. Ignorance has a beauty; it is at least yours, authentic, sincere..." Osho. "Ή παππάς-παππάς, ή ζευγάς-ζευγάς." Μουάχα - χά - χαχάς! Υπάρχουν λοιπόν ακόμη αρκετοί που αναζητούν εκεί έξω την ενότητα χαρακτήρα. Θέλουν τα πράγματα ξεκάθαρα και "συμμαζεμένα". Σοκάρονται από την αντιφατικότητά (τους) Θέλω κάτι να σου ψιθυρίσω. Δ ε ν έ χ ω α π ό ψ ε ι ς. απλά τυχαίνουν κάποιες σκέψεις για κάποια θέματα κάποιες φορές σε κάποιες συγκυρίες φευγαλέες παροδικές οπτικές οπτασίες Αποδέξου τον κατακερματισμό σου δεν είσαι μια συμπαγής πλάκα έχεις πολλές, πολλές και αντικρουόμενες πλευρές είσαι μια πολυφωνία δεν παίζει δόγμα φιλαράκι τρεις παστίλιες επί στρες τιρκουάζ και κουνιστές. Να μην είναι "σ υ μ μ α ζ ε μ έ ν α". Ναι. Αυτό τώρα λέγεται γεύση από το Τίποτα στο στόμα. Τώρα τα μάτια σου είναι παράθυρα απ' όπου βλέπω Το ολικό σύμπαν. Δεν υπάρχει κάτι διακριτό. Καμιά μεμονωμένη κουτσουλιά και κανένα όνομα και καμιά "έννοια". Κοσμικό μάγμα μόνο αυτό μπορεί να τα δημιουργήσει όλα. Η ρευστότητα είναι το μέλλον μάθε να κολυμπάς. (image by: Aégis) Είπε οτι δεν πιστεύει στο Θεό. Είπε οτι είναι vegetarian. Tην έχω δει, στα δάση κυκλοφορεί με τα μαλλιά της ξέπλεκα. Mου' ρχεται στις εκδρομές με τα ταπεράκια- κάτι χούμους και κάτι μπαμπαγανούζ. Πατάει στη νοτισμένη γη με γυμνά δάχτυλα, στροβιλίζεται στα ξερά φύλλα, χορεύει και τραγουδάει-άρα είναι μια πόρνη. Είμαι σίγουρος οτι σοδομίζεται με άντρες-ίσως και με γυναίκες. Είμαι σίγουρος οτι έχει προβλήματα υγείας-σιγά μη μπορέσει αυτή να γεννήσει με τα αγγούρια και τα ραδίκια. <<Ρε το στομάχι θέλει πρωτεΐνα να κάψει να φχαριστηθεί.>> Θέλει να κατεβάζει γαλοπούλες. Άσε που γελάει ξεδιάντροπα. Άλλο ένα σημάδι ηθικής κατάπτωσης. Παράξενο σημάδι στο λαιμό έχει. Και σαρκώδη χείλη. Εδώ έχει βάλει το χέρι του ο... Να δεις που θα της έχει κάνει πλύση εγκεφάλου κανένας απ' αυτούς τους new age guru του γουέλ μπίινγκ. Αυτός της μιλάει- της βάζει λόγια! Τη βάζει πρωθιέρεια σε άνομες λιτανείες! Γι' αυτό δεν έρχεται μαζί μας στα κοκορέτσια! Μας υποτιμάει και πλέκει τον χαμό μας! Πρέπει ν' απομονωθεί| Πρέπει να πεθάνει Πρέπει ν' απομονωθεί έξυπνα και διακριτικά| Πρέπει να πεθάνει βίαια και βασανιστικά. Υπονομεύστε την ήπια| Βάλτε την σε χαμηλοτάβανο κλουβί. Πείτε για εκείνες τις αρρώστιες| Στήστε την πόρνη στα τέσσερα. Δείξτε σώματα λατίνων εραστών της κρεοφαγίας| Καρφώστε την με ακόντια και φωτιά. Σώμα και ΑΙΜΑ κυρίου. Καλές πωλήσεις. <<Η χορτοφαγία είναι το θεμέλιο του ουμανισμού>>, Λέον Τολστόι. <<Θα έρθει μια μέρα που οι άνθρωποι θα θεωρούν τη σφαγή των ζώων ανάλογη της δολοφονίας ενός ανθρώπου>>, Λεονάρντο ντα Βίντσι. Η γη είναι γυμνή απέναντί μας. Γιατί να μην είμαστε κι εμείς γυμνοί απέναντι στη γη? Γιατί δεν είσαι πια προστάτης του εαυτού σου. Αυτή είναι η έκπτωση. Αυτή είναι η ενοχή σου. Ατροφία. Καμπούρα. Τοξίνες μες στο δέρμα σου. Κακία και μαύροι κύκλοι. Δάγκωσες και ξερίζωσες το λεπτό νήμα που συνέδεε τις ορμόνες σου με το φεγγάρι. Δεν αφήνεις πια το φεγγάρι να σου μιλήσει. Τα λέτε, φαίνεται, καλύτερα, εσύ με το ψυχρό μπουκάλι. Τους Αιώνιους Κύκλους μωρό μου εσύ τους έχεις φτύσει και καρατομήσει. Έχεις κηρύξει επανάσταση και καρκίνο. Δεν μπορείς πια να κοιμάσαι σαν βρέφος Νιώθεις? Έρχεται ο τοκετός Θα αναβλύσει πλούσιος ο οχετός Κι άλλο πλάγιασμα για να πλαγιάσεις κι άλλα τοστ για να τραφείς κι άλλη χολή να βγει απ' τα αυτιά κι άλλες πολλές διεκπεραιώσεις ξύπνα στις τρεις το μεσημέρι. (picture by Andreas Moritz, "eyes") Γειά σου μικρή μου κατσαρίδα Καφετιασμένη, <<πρακτική>>, <<ρεαλιστική>> μου κατσαρίδα κόμισσα των ντουλαπιών μου κατσαρίδα της ψυχής μου Βιάσου να βρείς, μια γωνιά για να σταθείς! Γωνιά με μέλλον, σταθερή, γωνιά με <<αγάπη αληθινή>> εκεί θα μένεις πια, κρυφή, για μια ολόκληρη ζωή. Καμιά φορά, θα συσσωρεύονται γύρω σου πλήθος άλλες κατσαρίδες, που θα διεκδικούν την ίδια λιγδιασμένη γωνίτσα, κατάλληλα εφοδιασμένες και θα μαλώνετε. Να μαλώσεις κατσαριδούλα! Οφείλεις. Η ευτυχία είναι περιορισμένη| δεν φτάνει για όλους| χρειάζεται γόνιμος ανταγωνισμός| μια υγιής ανησυχία| η ζωή είναι χωρισμένη σε μερίδια| ένα, ίσως, σου αναλογεί. Αρχίζει η καταιγίδα. Είμαι κάπου έξω. Κάπου ανοιχτά. Αναπνέω τον δροσερό αέρα της βροχής αντικρίζω τις κορυφογραμμές πεντακάθαρες (κάνω εμετό για ένα τέταρτο) Τώρα νιώθω το πνεύμα μου καθαρό. Το σώμα μου γερό και δυνατό. Kάνω μια βόλτα κάπου έξω απ' όλο αυτό εκεί όπου ζει η αφθονία δηλαδή παντού σε όλους τους ορίζοντες εντός κι εκτός αρκεί να μπορείς να το συνειδητοποιήσεις. |
Archives
March 2015
Categories |