Είμαι έξω από το θέατρο. Ένας οδοκαθαριστής σκουπίζει όλες (περίπου) τις βρωμιές του πεζοδρομίου πάνω μου. Το κάνει παθιάρικα. Ακούγεται ένας ήχος, σαν να περνάει το υπέργειο μετρό. Είναι ο υπόγειος υπόνομος, που κάτι ρεύτηκε. Είναι γεγονός, αυτό που θα ονειρευόμουν να υπήρχε στην πόλη όπου έζησα τα φοιτητικά μου χρόνια, δεν υπάρχει. Μάλλον θα θέλει ξεβούλωμα το δίκτυο. Ξάφνου ο ουρανός συννεφιάζει και ξεσπά θύελλα. Χιπστεροθύελλα. Και κάποια αδηφάγα μάτια, ξαμολημένα και νευρωτικά ανάβουν τσιγάρο. Τρέμοντας. Όχι δεν θέλω να είμαι ένα ακόμη <<ανήσυχο πνεύμα>>. Που δεν μπορεί να μείνει ούτε 10 λεπτά μόνο του με τον εαυτό του και πρέπει ν'ανάψει οπωσδήποτε τσιγάρο.
'Ο, τι έχεις, πάντα αυτό θα μεταδίδεις.
Τρικυμία εν κρανίω.
'Ο, τι είσαι, πάντα αυτό θα προσελκύεις.
'Ομοιος ομοίω.
Έτσι διαιωνίζονται οι φαύλοι (καλλιτεχνικοί) κύκλοι. Κάθε κοινωνία έχει την τέχνη που της αξίζει. Λίγο πιο πέρα, κάποιοι μιλάνε για <<ξεκάθαρες πραγματικότητες>>. Μ' αρέσουν οι ξεκάθαρες πραγματικότητες. Κρύβουν τα περισσότερα μυστικά. Έχω καιρό να φάω κρέπα ωραίο χρώμα τί λες να κάνει η Χριστίνα? Σε κάποια φάση χάιδεψα ένα σκυλάκι και τα ξέχασα όλα τα παραπάνω.
'Ο, τι έχεις, πάντα αυτό θα μεταδίδεις.
Τρικυμία εν κρανίω.
'Ο, τι είσαι, πάντα αυτό θα προσελκύεις.
'Ομοιος ομοίω.
Έτσι διαιωνίζονται οι φαύλοι (καλλιτεχνικοί) κύκλοι. Κάθε κοινωνία έχει την τέχνη που της αξίζει. Λίγο πιο πέρα, κάποιοι μιλάνε για <<ξεκάθαρες πραγματικότητες>>. Μ' αρέσουν οι ξεκάθαρες πραγματικότητες. Κρύβουν τα περισσότερα μυστικά. Έχω καιρό να φάω κρέπα ωραίο χρώμα τί λες να κάνει η Χριστίνα? Σε κάποια φάση χάιδεψα ένα σκυλάκι και τα ξέχασα όλα τα παραπάνω.